الهام کاکلی پس از شکستن رکورد 47 ساله دوومیدانی: تمام هم و غم ما همین بود
به گزارش وبلاگ عینک من، دونده سرعتی ایران می گوید برای شکستن رکورد 47 ساله دوومیدانی زنان ایران برنامه داشته اند و کوشش می نمایند تا در مراحل دیگر لیگ باز هم این رکورد را ارتقاء بدهند.
به گزارش وبلاگ عینک من، مرحله اول رقابت های دوومیدانی قهرمانی باشگاه های کشور در بخش زنان طی روزهای 14 و 15 شهریور برگزار گردید و با معرفی نفرات برتر ماده های مختلف به انتها رسید.
در جریان این مرحله از مسابقات تیم دانشگاه آزاد با ترکیب الهام کاکلی، فائزه آشورپور، فائزه نسایی و ساناز امیری پور، پیروز شد با ثبت زمان 46.91 ثانیه رکورد 47 ساله ماده دوی 4 در 100 متر امدادی ایران را بشکند.
این رکورد با حد نصاب 47.50 ثانیه در اختیار تیم ملی دو و میدانی ایرانی قرار داشت که با ترکیب زری حسینی، توران شادپور، سهیلا لمبانی و ناهید آچاک در سال 1353 به ثبت رسیده بود.
الهام کاکلی، دونده تیم دانشگاه آزاد در گفت وگو با وبلاگ عینک من به برگزاری مرحله اول مسابقات باشگاه ها اشاره و بیان نمود: مسابقات چند بار به علت شیوع کرونا لغو شد که تا حدودی برای ورزشکاران سخت بود چون بدن خود را آماده می کردند و بعد کنسل می شد. در افت و خیز بودیم و حتی عده ای دلسرد شدند، اما در نهایت با فشار ورزشکاران و کاهش شیوع بیماری برگزار گردید.
او در خصوص شکستن رکورد 47 ساله 4 در 100 متر امدادی گفت: این تنها رکورد قدیمی به جای مانده بود که آن را شکستیم. مسابقات سطح بالایی داشت و ورزشکاران آمادگی خود را حفظ نموده بودند. در حال حاضر هم اختلاف تیم دانشگاه آزاد با پلیمرخلیج فارس کم است. امیدوارم بتوانیم این اختلاف را جبران کنیم و قهرمان شویم.
کاکلی ادامه داد: قرار بود سال گذشته این رکورد را بزنیم اما متاسفانه من در حین مسابقه آسیب دیدم و فقط اول شدیم اما سال جاری تمام هم و غم خود را برای این رکوردشکنی گذاشته بودیم. از قبل هم تمرین نموده بودیم و جا دارد از آقای ایمان روغنی که در آماده سازی تیم کوشش کرد، تشکر کنم. در جریان مسابقه هم با کوششی که هم تیمی هایم داشتند، رکورد را جابه جا کردیم.
او که معتقد است این رکود تا مدت ها باقی خواهد ماند، بیان نمود: بعید می دانم زود شکسته گردد. مگر اینکه در تیمی چهار ورزشکار سرعتی خوب جمع شوند و یکسری تکنیک ها را رعایت نمایند تا این رکورد را بزنند یا اینکه خودمان دوباره بزنیم. در برنامه هایمان هست که در لیگ بعدی باز هم این رکورد را ارتقاء بدهیم.
این دونده در خصوص رکوردشکنی زنان در سال های اخیر گفت: با کوشش های فدراسیون و اعزام هایی که به مسابقات برون مرزی انجام می گردد، تمام ورزشکاران کوشش می نمایند در اعزام ها جایی داشته باشند تا تجربه کسب نمایند، کنار ورزشکاران عظیم مسابقه بدهند و صندلی خود را بالا ببرند. بنابراین کوشش ورزشکاران با وجود کرونا بیشتر شده است. بعلاوه تعداد مربیان هم افزایش پیدا نموده است. تعدادی از ورزشکاران از دنیای قهرمانی خداحافظی نموده و در سمت مربی حاضر شده اند و با ورزشکارن کار می نمایند. اگر این فرایند ادامه پیدا کند در سال های آینده شاهد رشد خوبی خواهیم بود.
او در این مورد اضافه کرد: آقای صیامی هم از بدنه دوومیدانی است و تمام کوشش خود را می نماید تا به ورزشکاران انگیزه بدهد. قرار است تعداد زیادی به مسابقات آسیای میانه اعزام شوند و این به ورزشکاران مخصوصا نوجوانان و جوانان انگیزه می دهد تا کوشش نمایند و پابه پای عظیمسالان پیش بفرایند و رکوردها را جابه جا نمایند. آینده خوبی را برای دوومیدانی می بینم.
کاکلی در پاسخ به این سوال که شرایط جوانان و نوجوانان دوومیدانی چگونه است و می توانیم به آینده آنها امیدوار باشیم؟ گفت: همه چیز بستگی به خود ورزشکار دارد. بعضی همواره دنبال نتیجه هستند در صورتی که همه افت و خیز دارند. من سال گذشته آسیب دیدم و نتوانستم در مسابقات شرکت کنم، اما بعضی از ورزشکاران اگر یک بار رکوردشان به رکورد قبلی نرسد یا مقام کسب ننمایند، ممکن است دلسرد شوند و دوومیدانی را کنار بگذارند. این به شخصیت ورزشکار بستگی دارد. اگر شخصیت قهرمانی داشته باشد، پیشرفت می نماید.
او در این مورد اضافه کرد: البته مربیان هم در این زمینه می توانند یاری نمایند. بعلاوه یکی از دلایل مهم یاری نماینده، وجود روانشناس ورزشی است. من خودم روانشناسی ورزشی خوانده ام و روانشناس کنارم بوده، می دانم که خیلی مهم است. البته فدراسیون سعی می نماید که مسائل را رفع کند و در مسابقات قهرمانی دنیا جوانان با تیم روانشناس اعزام کرد. اگر این فرایند ادامه پیدا کند، شاهد این خواهیم بود که نوجوانان و جوانان جا پای عظیمسالان می گذارند.
کاکلی در انتها گفت: از عوامل تیم دانشگاه آزاد و مربیان این تیم خانم سپیده توکلی و فهمیه کلهر تشکر می کنم که پابه پای ورزشکاران کوشش می نمایند و به آنها انگیزه می دهند. من یکی از قدیمی های تیم دانشگاه آزاد هستم و یکی از دلایلی که همواره در این تیم می مانم، همدلی بین مربیان و ورزشکاران است. امیدوارم که لیگ مرحله دوم و سوم هم برایمان خوب باشد و قهرمان شویم.
منبع: خبرگزاری ایسنا