جزایر گالاپاگوس، شگفت انگیزترین مجمع الجزایر جهان (قسمت دوم) - وبلاگ عینک من

به گزارش وبلاگ عینک من، جزایر گالاپاگوس به خاطر گونه های گیاهی و جانوری منحصربه فرد معروفیت دارند. در ادامه با این مجمع الجزایر بیشتر آشنا می شویم. با خبرنگاران همراه باشید.

در قسمت قبلی مقاله، نکاتی درباره سفر به گالاپاگوس مطرح کردیم. در این قسمت این نکات را ادامه می دهیم و با حقایقی جالب درباره این مجمع الجزایر آشنا می شویم.

پیش از سفر به جزایر گالاپاگوس درباره واکسیناسیون مورد احتیاج تحقیق کنید.

یکی از مهم ترین کارهایی که پیش از سفر باید انجام دهید، تهیه بیمه مسافرتی خوب است. به خصوص اگر قصد دارید در فعالیت های ماجراجویانه شرکت کنید یا غواصی را امتحان کنید. خدمات پزشکی در گالاپاگوس محدود و گران است بنابراین تهیه بیمه لازم است.

علاوه بر این بعضی از داروهای خاص هم در این جزایر ممکن است پیدا نشوند یا به سادگی در دسترس نباشند. اگر داروی خاصی مصرف می کنید حتما به مقدار کافی با خودتان ببرید.

برای استفاده از تورهای گردشگری داخل جزیره از برگزارنماینده ها و شرکت ها معتبر بهره ببرید تا تعطیلات بی دردسری داشته باشید. به قوانین و نکات ایمنی توجه کنید تا سالم بمانید.

حقایقی جالب درباره جزایر گالاپاگوس

این جزایر در سال 1535 به وسیله یک اسقف اسپانیایی کشف شدند.

از میان جزایر تشکیل دهنده این مجمع الجزایر فقط پنج تای آنها مسکونی است.؛ جزایر بالترا (Baltra)، فلورینا (Floreana)، ایزابلا (Isabela)، سن کریستوبال (San Cristobal) و سانتا کروز (Santa Cruz).

زبان رسمی در این جزایر اسپانیولی است و جمعیت آنها کمی بیش از 25000 نفر است.

بزرگترین جزیره ی این مجمع الجزایر، ایزابلا دارای وسعتی برابر با 5827 کیلومتر مربع است و در حدود سه چهارم کل خشکی های این مجمع الجزایر را تشکیل می دهد.

جزایر گالاپاگوس، میراث جهانی یونسکو هستند و به علت پوشش گیاهی و جانوری منحصربه فردی که دارند، به دقت محافظت می شوند.

چارلز داروین پس از مشاهده ی جانداران این منطقه، تحقیقات گسترده ای را شروع کرد که به ارائه نظریه مشهور فرگشت منجر شد. به همین علت یکی از مهم ترین جزایر این مجمع الجزایر با نام جزیره داروین شناخته می گردد.

در دویست سال گذشته در حدود 6 فوران آتشفشانی در این جزایر اتفاق افتاده است.

این جزایر با وجود این که در اطراف استوا قرار گرفته اند، به گرمی و رطوبت سایر جزایر استوایی نیستند. در واقع، دمای آب هنگام غروب، گاهی کمتر از 20 درجه سانتی گراد است.

ماه های ژانویه تا آوریل، مرطوب ترین ماه های سال در گالاپاگوس است. در تمام طول سال، طبیعت این جزایر زیبا و جالب توجه است. حتی در ماه های خشک، هوا زیاد آفتابی نیست بلکه تا حدودی ابری و مه گرفته است.

برای ورود به پارک ملی گالاپاگوس، در فرودگاه باید مبلغ 100 دلار بپردازید.

به علت افزایش جمعیت، یکی از مسائل ساکنان این جزایر، بی کاری است. یکی دیگر از مسائل اجتماعی جزیره، کمبود امکانات و سیستم آموزشی صحیح است.

توسعه روزافزون صنعت گردشگری و شکار غیرقانونی، زیست بوم این جزایر را با خطر روبرو نموده است. البته با توجه به اینکه این منطقه جزوی از میراث جهانی یونسکو است، این خطرات کنترل می شوند.

بازدید تمامی جهانگرد ها به دقت کنترل می گردد و زیر نظر تورهای مختلف برگزار می گردد تا چیزی از زیست بوم منطقه کم نگردد. یک راهنمای طبیعت شناس در کنار همه بازدیدنمایندگان وجود دارد.

غواصی آزاد و اسکوبا، موج سواری، قایق سواری و پیاده گردی برترین فعالیت های تفریحی و ورزشی این منطقه هستند.

جانوران جزایر گالاپاگوس

همان طور که گفتیم این جزایر به خاطر پوشش گیاهی غنی و حیات وحش منحصربه فرد در تمام جهان معروفیت دارند. در ادامه با تعدادی از گونه های جانوری منحصربه فرد این جزایر آشنا می شویم.

ایگوانای دریایی (Marine Iguanas): یک حقیقت جالب درباره ایگوانای دریایی این است که رنگ پوست سیاه آن هنگام جفگیری به قرمز روشن تغییر رنگ می دهد. این گونه تنها مامولکی است که در اقیانوس زندگی می نماید.

ایگوانای زمینی گالاپاگوس (Galapagos land iguana): این گونه از مارمولک که از خانواده ایگوانا است، بومی جزایر گالاپاگوس است. این گونه به علت زبان سخت و محکمی که دارد، قادر است گیاهان خاردار را بخورد.

لاک پشت گالاپاگوس: این گونه یکی از گونه های ماقبل تاریخ است که سه زیرگونه آن در حال حاضر منقرض شده است. وزن بعضی از آنها به 470 کیلوگرم هم می رسد. عمر آنها بیش از 100 سال است و به 170 سال هم می رسد.

لاک پشت دریایی: اگر اهل غواصی باشید این حیوانات را می توانید زیر دریا دیدار کنید. تنها یک گونه لاک پشت دریایی در این جزایر وجود دارد.

مارمولک لاوا (Lava Lizard): هر جای این جزیره احتمال دیدار با مارمولک لاوا وجود دارد. مارمولکی که بخشی از بدنش قرمز یا نارجی است و هنگام جفتگیری و برای جلب توجه جفت خود، حالت شنا به خود می گیرد!

پرنده های گالاپاگوس

علاوه بر جانوران عجیب، این جزایر میزبان پرنده های عجیب و غریبی است که در سفر به گالاپاگوس نباید فرصت تماشا آنها را از دست بدهید.

فنچ: این نوع از فنچ ها با نام فنچ های داروین هم شناخته می شوند. 13 گونه متفاوت از فنچ در این جزایر زندگی می نمایند.

پنگوئن: شاید فکر کنید این حیوانات دست داشتنی فقط به قطب جنوب تعلق دارند اما در کمال تعجب، در این منطقه استوایی هم سکونت گزیده اند. پنگوئن ها را بیشتر در جزایر ایزابلا و فرناندینا خواهید دید.

آلباتروس موج دار (Waved Albatross): این پرندگان می توانند ماه ها بدون اینکه زمین را لمس نمایند، در پرواز باشند. اگر بین ماه های آوریل و دسامبر به جزیره سانتا کروز سفر کنید، می توانید این پرندگان زیبا را ببینید.

باکلان (Cormorant): این تنها گونه پرنده در جهان است که نمی تواند پرواز کند اما مانند اژدرماهی در آب شنا می نماید. این پرنده را می توانید در سواحل غربی جزیره ایزابلا ببینید.

قناری پرسرخ (Frigatebird): این گونه یکی از جالب ترین گونه های پرندگان است. قناری پرسرخ از اینکه خودش شکار کند متنفر است و معمولا یا شکار دیگر پرندگان را می دزدد یا آنها را برای برداشتن شکارشان گول می زند. این پرندگان، کیسه ای قرمزرنگ زیر منقار خود دارند که هنگام جفت گیری و برای جلب توجه ماده ها، آن را باد می نمایند.

کودن (Boobies): اشتباهی نشده! نام این پرنده واقعا کودن است. در واقع با نام های دیگری چون بوبی یا غاز احمق هم شناخته می گردد. اما چرا کودن؟

دریانوردان اسپانیایی نام بوبی را روی این پرنده زیبا گذاشته اند. بوبی در زبان عامیانه اسپانیا به معنای کودن و دیرآموز است. چون این پرندگان عادت به نشستن روی عرشه کشتی دارند و خیلی راحت شکار می شوند. این پرندگان می توانند تا عمق چند متری آب شیرجه بروند و شکارشان را از دریا صید نمایند. در تمام نقاط این مجمع الجزایر، انواع مختلفی از کودن ها وجود دارد: کودن پاآبی، کودن پا قرمز و کودن نقاب دار؛ پرندگان زیبایی که ارزش تماشا دارند.

جمعیت گونه های جانوری منحصربه فرد گالاپاگوس از جمعیت انسان های آن بیشتر است. بنابراین تعجبی ندارد که این جزایر میراث جهانی یونسکو هستند و با دقت زیادی از آنها محافظت می گردد.